Θεωρω υποχρεωση μου -απο την ασφαλεια και τη ζεστη του σπιτιου μου- να ευχαριστησω ολους αυτους τους συνανθρωπους μας (Αστυνομικους, Τροχαια, Πυροσβεστικη, εργαζομενους στα ΜΜΜ, εργαζομενους στους Δημους,) που εν μεσω τετοιων συνθηκων κανουν ΟΤΙ μπορουν (επιτυχως ή μη δεν εχει για μενα τοση σημασια αυτη τη στιγμη, ανθρωποι ειναι στο κατω κατω)
Ναι γνωριζω οτι ειναι η δουλεια τους, αλλα το ιδιο θα ελεγα ειτε σβηνουν φωτιες μεσα στο λιοπυρι του Αυγουστου, ειτε διευθετουν τη κινηση κατω απο 45-50 β. καυσωνα, ειτε ειναι 48 ωρες τωρα με ενα ποτηρι καφε στα διοδια της Μαλακασας με αρνητικες θερμοκρασιες και προσπαθουν να προσφερουν
Να στε καλα, μεσα απο τη καρδια μου και να γυρισετε γρηγορα σπιτι στους δικους σας...
1 σχόλιο:
Σωστός ο φίλος. Ναι μεν έχουμε άποψη και καταδικάζουμε τα κακά στραβά και ανάποδα αλλά θα πρέπει να αναγνωρίζουμε και τα καλά τους.
Οι τύποι τράβηξαν μεγάλο κουπί.
Δημοσίευση σχολίου